Yunus Emre
Kaç mevsim bekleyim daha kapinda,
Ayagimda zincir, boynumda kement?
Beni de, pistigin bela kabinda,
O kadar kaynat ki, buhara bezet!
Bekletme Yunusum, bozuldu baglar,
Düsüyor yapraklar, geçiyor çaglar;
Veriyor, ayrilik dolu semalar,
İçime bayiltan, aci bir lezzet.
Rüzgara bir koku ver ki, hirkandan;
Geleyim, izine dogru arkandan;
Birakmam, tutmusum artik yakandan,
Medet ey sairim, Yunusum medet