Şairin Tüm Şiirleri » Sair Nurullah Genç

Dogdugu an için tesbih çatladi
Yeniden konuldu güllerin adi
Sensiz, yüregimi avuttu siir
Sehl-i mümteniyi unuttu siir
He’nin dudaginda alevlendi nun
Leyla’nin kabrinde uyandi Mecnun
Ruhum örselendi dertli dil gibi
Tutustu yüregim bir kandil gibi
Tahtinda ansizin vuruldu elem
Dogdugun an için kirildi kalem
Kinaye, mutluydu parmaklarinda
Çagladigin ruhumun irmaklarinda
Bulut, gözlerine yayilmak için
Hilal, kaslarinda bayilmak için
Kapinda beklerken küle döndüler
Yüzünü görünce güle döndüler
Çölde çiçeklendi kum firtinasi
Yeniden titredi asigin hasi
Varligini hayal sandi Fuzuli
Sonunda tutusup yandi Fuzuli
Mesnevi kokusu sindi odana
Nef’I bile hayran oldu edana
Mecazini yildizlara tasidin
Yalnizligin zindaninda isidin
Sensizlikten soldu nice resimler
Kiskandi ufkuna bakan mevsimler
saçlarinda bahar gülümsemesi
Kulaginda katip melegin sesi:
"Ey, birgün sairi vuracak dilber
Allah-ü Ekber, Allah-ü Ekber