Şairin Tüm Şiirleri » Osman Öztunç

Her zaman gün ortasinda gelirlerdi.
Bu sefer gece yarisinda geldiler.
Ölçüsüz bir kötülük ve merhametsiz kalplerle geldiler.
Söküldü bütün kapilarin kilitleri.

Ve köpeklerle kovalanan bir militan.
Ä°hanetin elleri ensesinde, vurdumduymazligin elleri ensesinde,
Soluk soluga, yüreginde cehennem acilari ile
Kosuyordu tepelere dogru.

Ve bir ayin basliyordu.
Gecenin ortasinda
Gözleri kör, kulaklari sagir eden
Kallesligin üstüne kalleslikler ekleyen
Utanmaz bir ayin.

Ve elleri bagrinda anneler
Evlatlarini göndermek istemezlerdi
Yemene gönderir gibi gecenin bir yarisinda

Ama biliyorlardi.
Bu toprak onlari kabul eder
Onlar için sahitlik ederdi

Bir mermi sesi karanligi tam ortasindan ikiye böldü
Gecenin derinliginde cansiz bir beden
Helal süt emmis dudaklardan kan damliyordu...