Destina
Asklara vurur bülbülüm, yuvalanir gönlümün gülüstanina
gülüsün can sicakligimdir üsüdügümde, solugun ates
yak savur küllerimi çölüme döneyim.
orman fisiltilari kulagimda, rüzgar isliklari
yagmur tutusmalari, sevgi bulusmalari
askin düstügü yer… yangin
yalnizca nefesin dindirebilir volkanimi
rüzgarin merhem olur yarama süründügüm
bilki derin kuyularinda hasretimin suyu sensin
ve nasilsan öylece gel salinisin rüzgariyla
irmaklarin sesiyle ay serenatlari dökülsün kulagima
dudagima islesin meltem meltem seher yagmurlari
gözlerinin içinde sönmüs bir tutam yildiz gibi kalayim
uçurumlara tutsak bir rüzgarim, yagmurlarla yarali sesim
firtinalarda çirpinan suyum, hiçkiran isik
karli daglarda uzak bir ses gibi
solgun bir aniyim simdi bu uzak kentte
kuslarin göçüp gittigi mevsimlere benziyor yüzüm
ömrümün bütün dallarini silkeledi hayat
umudun bütün bahçelerinden kovuldum
bir aciyi asmak için, bin aciyi sirtima vurdum
uzak düstüm saçlarima karanfil eken yildizlardan
sahipsiz mezarliklar ülkesinde çiplak dolasiyorum simdi
içinden kirilmis bir gölge
baska hangi duvara yaslanabilirki asktan öte
ve nasil dayanabilirki
sevinçler yoksa terkisinde çekilen acilarin
Ah Destina yarali kizim, utangaç yildizim
yasli gelinim, anadolum, sari sizim, sorma beni
baktigim her pencerede dogulu ezikligim
yurdundan kovulmus bir cografyasizim
çiktigim her yolculukta türküler tutusur içimde
simdi uzak bir sizida nar ile közlenip
çogalan yalnizliklarla yeryüzüne dagiliyor kalbim
kalbimki, zemherinin ortasinda kanatlari üsümüs yavru bir kus
nereye uçsun, bir umut yoksa kanadinda esen yellerin
birak bende baslasin bu ates sende bitsin
asktan öte ne varsa kalbimde savur gitsin
gecelerin uzun kirpiklerine yalnizligimi ilistirip aglayayim
ey gögsümde nar sicagi, çigligima sinen duman
içime sogurmus küllerini birak kizil bir sabahin
birak ki, dagilsin istirap yüklü bulutlar
ates oflayan ormaninda bu ahin
gün isigiyla islenmis bir çiçegi
koparip gögsümün üstüne bastiriyorum her aksam
dindirsin diye yüregimdeki siziyi
tam da usumun ortasina düserken gülbaharülkem
Ah Destina’m, kara kizim, uzun saçli hasretim
kül rengi kirpiklerinde nehirler yürüyenim
gelirsen sevdigim çiçekleri getir
gönlünün günesli bahçelerinden, nilüferlerin zülüflerinden
ve derin kuyularindan hasretin, su getir
koca Istanbulu getir bana gelirken
mis sokagini, karanfil konagi, kitapçi dükkanlarini
üç bes dergi, diline dolanan bir sarkiyi, bir çinar altini
mor salkimli düslerini getir
istiklal caddesinde el ele dolasan yeniyetme sevdalilari
yildizlarini getir bana kaygisiz bir gecenin
ayisigi gülüsünle saril içimdeki feryada
askin ateslerinde sinanmis bir semenderim ben.
düssüzüm düslerine al beni, soluksuz sevismelerine sakla
dudaklarinla kapat dudaklarimi, soludugumda
uyudugumda, alnimdan öperek uyandir beni
ki, denizlerin sevgiyle köpürdügü saatlerde
siirin yedirenk çakillari vursun kiyilarima
ask bir yanimi alip götürsün, özlem bir yanimi
bir ömür sevgi yagmurunla islanayim
simdi ayisigiyla süslenmis penceremde
sen gecegözlü güvercinimsin, özlem yüklü siir’im
birak güllere vursun gülüsün, harelensin denizlerin yüregine
yanaklarinda askin solmayan rengi
saklayip gecelere gizini, yildizlara uzansin mavi düslerin
Bense çevire çevire dört duvarimi,
bir ömür askinla böyle yanar kalayim
