Yazin-sanat taraginda bezi olanlar arasinda, bulusup özgürce söylesebilecekleri ‘kurtarilmis’ ortamlar olusturmayi düslemeyen yoktur sanirim.
Düslerin kisa sürelerle az çok gerçeklestigi dönemler de olmustur. Beyoglu Çiçek Pasaji’nin üst katindaki Türkiye Sanatçilar Birligi’nin yeri ile sanatçi-ilerici aydin dayanismasina her zamankinden çok gereksinme duyuldugu çeyrek yüzyil öncesinin sancili günlerinde iki kesimce de siginak bellenmis Papirüs, bunlardandir. Ne yazik ki, saydigimiz yerlerden biri kapanmak zorunda kalmis, öteki giderek islevini yitirmistir. Günümüze ulasabilen, yalnizca Çiçek Bar’dir. Bir de Refik, Yakup 2, Aksam Sefasi gibi müsteri mozaigi barindiranlar vardir.
içerigin devami sadece üyeler içindir!