Hiçbir zaman unutmam (o akşam mıydı, Değil miydi yoksa): gündoğumu yangınlarda Közlenmişti ve kenarlara yığılmıştı gökyüzü Ve fenerler yanıyordu sarı şafakta.
Oturuyordum dolu bir salonda, pencere önünde. Şarkıları duyuluyordu köşelerde kaynaşan sevgililerin Kara bir gül yolladım sana kadehinde Gökyüzü gibi altın bir ünlemin.
Bir göz attın. Karşıladım utangaç ve mağrurca Senin çalımlı bakışını ve selamladım. Kavalyene döndün ve özellikle kırıcı Mırıldandın: "Bu da işte, sevdalım"
Ve patlamayla cevap verdi buna kemanlar, Yükselen ve sönen bir şarkı duyuldu köşelerden. Tüm benimleydin ama sen toy aldırmazlığınla Ve belirsiz titreyişiyle ellerinin.
Can attın ve uçtun ürken bir ku
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku