Dinmiş fırtınanın son bulutu!Bir tek sensin mavi gökte gezinen,Hüzün veriyor ışıklı güneBir tek senin tasalı gölgen.
Az önce kaplıyordun gökyüzünü ve şimşekKolunu tehditle doluyordu sana;Ve sen gizemli bir gümbürtü kopararakSuluyordun aç gözlü toprağı yağmurunla.
Yeter artık, gizlen! Zaman geçti,Fırtına dindi, toprak tazeleşti yeniden,Ve rüzgâr, okşayarak yapraklarını ağaçlarınKovuyor seni yatışmış göklerden.
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku