Geçip giderken gürültülü sokaklar boyunca,Girerken kapısından insanla dolu bir tapınağın,Otururken çılgın gençler arasında,Kendi hayallerime dalarım.
Derim ki kendime, yıllar uçup gidecek,Ve hepimiz geçeceğiz altından sonsuz kemerlerinNe kadar çok görünürsek görünelim buradaSon saati çalmak üzeredir birilerinin.
Bakarken yalnız bir meşeye,Düşünürüm: Atası ormanlarınBenim unutulmuş çağımdan daha çok yaşayacakNasıl daha çok yaşadıysa çağından atalarımın.-Okşamaktayken sevimli bir çocuğu,Vedalaşırım içimden sessizce:Senin olsun dünyadaki yerim,Benim çürüme çağım, senin çiçeklenme.
Geçen her günü, her yılı,Alıştım hep aynı düşünceyle uğurlamaya:Hangisi gelecekteki ölümümünYıldönümü olac
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku