İştahımız var diyelimHep taş toprak mı yiyelim.Soframda her zaman hava,Demir, kömür ve de kaya!
Dönün açlıklarım, kemirinSeslerin çimenini,Kahkaha çiçeklerininEmin şen şakrak zehrini.
Yiyin, kırık çakıl bunlar,Bunlar kilise taşları,Eski tufanların çakılı şunlar,Gri vadilere saçılmıs somunlar.
Yemiş tavukları, yapraklar altındaTükürüyor güzelim telekleri,Tükürüyor ve haykırıyordu kurt:Ben de perişanım tıpkı kurt gibi.
Yeşillikler, meyvelerDevşirilip toplanmayı bekliyor;Ama çitler üstündeki örümcekYalnızca mor menekşeleri yiyor.
Süleyman'ın sunaklarında ben deUzanıp uyusam! kaynasam n'olur!Koşuyor damlalar pasın üstündeCédron'a karışıyor.
Ve sonra, ey mutluluk, ey
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku