Kenar mahallelerinde yaşadığım kentte,akışı içinde alacakaranlığın,çoğalır yarasalar ufacık ufacık,isten kara yumakların yarasaları,sanki uçsuz bucaksız kuş gübresiağır bir halı gibi yayılır ortalığa.
Çağdır bu, ruhumuzda yayılan.Ağır soluğu altında rüzgârınçuval parçaları, geniş ve katı,ve dalga dalga inen yağmur,temizpak eder olukların çinkolarını.Ama acılar boşuna çekip koparırtaştan etleri yüreklerimizden.
Kanın da yıkaması boşuna. Biz halkız,yeni halk, bir başka kalabalık.Haykırılır sunmak için başka sözcükler,uzar saçlarımız başka biçimde.Ne tanrıdır bizi yaratan, ne de akıl,ama başka nedenler var bizi yaratan:
Bu aşağlık topluluğun fırınında bizieriten tek gerçek, madde:Kömür
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku