Kurgusu degisince hayatin,
sirin görünür ölüm; bu kuraldir.
Sanirim ki korkumuzdan,
Öyle bir duruma düsmüsüz...
Düsler bile düz, mâcerasiz;
Duygular nehri mecrâsiz,
Yürek vadisi nehirsiz,
Zehirsiz ve panzehirsiz,
Bir ömür.
Sözde özgür...
Coskudan uzak ve yavan
Gök yerine bir basik tavan,
Günes yerine bir kandil.
Bunun farkina varilinca
Arkada tek geçit, bin menzil
Önümüzde yolun sonu görünür;
Bu da kuraldir.
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku