Ayriligin gözleri sel, daglari duman
bir çoban kavalidir,
yüregimde sensizlige aglayan her gece
sesimde fasilasiz figanlar
gögsümde kirik karanfil feryadi
ellerimde yagmur iniltileri
korlar akarken dilimden
dudagimda ölüyor sessiz sözcükler
kefensiz kaliyor siirlerim
bahçemde yabani otlar fiskiriyor
atesler yakiyor gülümü, gülsenimi
küskün dalinda bülbül
sesinde bir ah-i figan
gönlünde gam-i hazan
sonbahar olmasada
yapragini döküyor hayat
gel ey yüregimin bahar goncasi
gelinciklerle gel gönül bahçeme
kan rengi karanfillerle gel
özlemlerimle, hasretimle yalnizim simdi
kayan bir yildizin gözyasiyla gel, isi
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku