Trenler gelip geçiyor
usumun uzayan raylarinda lanetli
sancisini birakip yorgun dünlerin
agir bir agriyi tasiyor bedenime yillar
görmüyor gözlerimdeki ölü boslugu gelip geçen günler
kalbimin sizisinda gam
dilimin yakarisinda yapraklar ürperiyor .
usul usul yagmurlarda gözlerim
ellerim firtinalarda kopmus dal
dillerim lal bitkinim ve yurtsuz oy daglar
yaraliyim sirtimda bin pasli hançer yaralar beni
yavrusu vurulmus bir ceylan inliyor dudaklarimda
melanet yagmurlari iniyor üzerime
sularin buz kestigi yerdeyim
rüzgarin aci kestigi yerde
kaç mevsimsiz kar düstü daglarima
geceler ayaz, geceler soguk ve ben üsüyorum
yetim kaldim uçurumlar
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku