Benim ömrüm kimsesiz bir çiglik
kirik bir figan akarsularda sesim
çaglayanlara vurur yankisi
mavisi yagmalanmis bir gökyüzüyüm
karanligin ortasinda
kendi içinde tasiyan aydinligini
örselenmis çocuk gözleriyim
ömrümün deltasinda yapayalniz
sol yanim guvercin uçurumlari emzirir
sag yanim karanlik kakülleri kan
ah! kalbim
ah! duyarli yanim
ortak oynanan bir oyunmu hayat
herkesin kendisini oynadigi
yalniz bir tragedyayim ben
maskesiz seyircisiz
her gece uykuya yatmis bir dag gibi kederli
kirpiklerini sulara dökmüs bir çiçegim
silahsizim kuslari vurulmus bir gökyüzünde
bir kar çölü issizligiyim, durgun bir göl suyu sessi
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku