Aksam olmakta
uzak daglarin ardinda trenler geçmektedir simdi
gözlerimde mavi gecelerin yildizlari
yüregimde özlemin ince sizilari
yorgun güvercinlerin kanat çirpinislarinda solugum
bakakalirim her aksam öyle dalgin, dargin ve iraklardan irak
yalnizligimdir damlayan karanligin kirpik uçlarinda her gece
her sabah bir çocuktur içimde alip basini gider uzak daglarin doruklarina
yillar var ki tek bir çiçek açmadi gönül bahçemde
kabr-i hanemde tek bir yolcu geçmedi
çöl oldu gülüstanim
siiristanim, düsistanim
oysa hep yolculuklardi sakladigim kendime, kesifsiz denizlerdi
yillarca bir ayriligi biriktirdim deltalarda, bir yalnizligi
kendi
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku