Dar Vakitlerdeyim
bir uçurumun kenarinda
çigligin yarayla bulustugu yerdeyim
tut beni ey hayat, düstüm düsecegim
yoruldum hüzünler arasi gidip gelmekten
siyah sakalimda ak acilar biriktirmekten
geçtigim bütün yollar kördügüm
uçurumlar, yikimlar, karanliklar aldi beni...
Isirdigim dudaklarimin deltasinda
suskunlugum akiyor simdi hayatin yarali irmaklarina.
uzak daglara esen rüzgarin kimsesizligidir ömrüm ey hayat
ömrüm ki, bir tutam düs, bir top ates
çiglik çiglik nehirlere gömdügüm
alip basucuma koydugum her gece
sarilip uyudugum uçurumlar boyu...
Bilirim zamansiz vurdu beni zaman
her gece agrilar içinde uykusuz,
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku