Bu yekpâre akış, durgun, derinden…Her aynada yalnız kendi görünenBu yüz ve şifasız hüznü eşyanınKendi cevherinde mahpus bir ânınDağıttığı dünya hep yaprak yaprak,Dalgın, unutulmuş sesleri uzakBir uykudan bana tekrar dönenler,İçimde, dışımda hep aynı çember!Bin elmas parıltı oyun ve halkaKüçük ve hiç değişmez dalgalarlaBende bana meçhul akşamlar yoklar!Gülen ve gömülen gölge ufuklarAcayip davetlerin rüzgârındaHer lâhza yine kendi sularında!…Uzakta, aya çok yakın bir yerde,Çılgın ve muhteşem harabelerde,Büyük sükûtların fırtınası var.Mermer duvarlarda kırılmış sazlar,Çok genç uçuşunda ve hangi haşinYıldıza gülerek çarptığı içinAlnında bir siyah nokta gecedenKovulanlar ışık bahçelerinden,Bütün
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku