Yorgun insan Şiiri » Şair » Attila Jozsef
Yorgun insan
- Tarlalarda birkaç ağırbaşlı köylü
- yollanıyor evine doğru suskunca.
- Uzanmışız yan yana: Irmakla ben,
- uyuyor incecik otlar yüreğimin altında.
- Sessiz büyük bir dinginliği yuvarlıyor ırmak,
- çiy kesiliyor dertlerle yükler, içimdeki;
- ne erkek, ne çocuk, ne Macar, ne kardeş,
- burda uzanmış yatan yalnızca yorgun biri.
- Bir iç rahatlığı dağıtıyor akşam,
- ben bir dilimim bu sıcacık ekmekten,
- gök de dinleniyor şimdi, durgun Maroş ırmağına
- ve alnıma yıldızlar konarken.
Şair » : Attila Jozsef | Tarih: 05.05.2021 Makale Okunma Hiti : 554 ~]
| |